Sehitlik, Yesilyurt ve güneyde olsa da,Baska baska yerlerde bulunsa da, tenimiz..Kalbi sevgiyle dolu, gönül insanlarinin,Ayni kaderi paylasan agaçlariyiz hepimiz..Çam, Ihlamur, Akçaagaç fark etmez, / Tümünü sevsek bile,Meyvelerden seftali ve limona, / Esen yelde, Meltem`edir sevgimiz....Çam ve Ihlamur Agaci, kendi aralarinda konusuyorlardi. Ihlamur bir ara durgunlasti. Anilariyla sarmas-dolas olunca, hep böyle olurdu. Yeniden Çam Agaci`na döndü: -Sevenler en çok neye üzülüyor biliyor musun? dedi. -Neye? -Sevgiliye en son sözü söyleyemedigine.. Bu sözler üzerine, Çam Agaci, aci aci tebessüm etti: -Ben en çok neye üzülüyorum biliyor musun? dedi. -Neye? -Bir cevap verilecek kadar bile degerimin olmadigina!.Eger sevgi ve ask varsa, her sey dillenir. Daglar, taslar, Agaçlar, kuslar..Esen rüzgâr bile, dile gelmekte gecikmez..