Sufi Aşkının Işıkları

Zaman geçiyor, devran dönüyor
Gün doğuyor, gün batıyor
İnsanlar doğuyor, insanlar ölüyor
Ve kâinat, nefes alan devasa bir canlıymış gibi yaşamını sürdürmeye devam ediyor
Bu öyle devasa bir canlı ki; bir yüzü yazı, diğer yüzü tura olan madeni para sanki
Tura tarafı, O’nun zatı; yazı tarafı da O’nun tecelliyatı, yani zahiri
Bu ikisinin birliğine de, bilenler vahdet-i vücut diyorlarmış.
Başka bir deyişle veliler diyor ki, Bu kâinat iki satırdan ibarettir. Nur-u Ebyaz ve Nur-u Ahtar Yani bir satırı beyaz satır, diğeri de o beyaz satıra yazılan yeşil satır
Diğer bir deyimle La İlahe İllallah satırı beyaz satır, O’nun kendini zahir kıldığı yeşil satır da Muhammeden Resulullahtır
Allah, kendini İnsan-ı Kâmil’den zahir kıldığı kadar başka hiçbir şeyden zahir kılmamıştır. derler.
Bu yüzden de insanoğlu, var olduğu günden beri hep aslını aramıştır.
Bulanlara, buluşanlara selam olsun...