Pranga

Bazen kötü yaşanmışlıkların geçmişte kaldığını düşünür, tüm bu olanları değiştiremeyeceğini anlardı. Anlamış olması, yeni planlar yapmasına neden olsa da başarıya ulaşamıyordu. “Öm­rümü adayacağım bir şey söyleyin bana, uğrunda ölmek dahi huzurdur.” yazmıştı bir kere defterine.Her şeyin doğrusunu bildiğini sanmak, bundan emin olmak bile anlamsızdı. İnsanların bir­ço­­ğu iki kere ikinin dört ettiğini bir ezber sonucu öğrenmişti. Yaşadıkları hayat; toplumun, ai­lelerinin onlara sunduğu bir ezberin neticesiydi. Kendi fikirlerinin, kendi isteklerinin zamanla kay­bol­duğu bir hayattı yaşadıkları. Umut reddediyordu bu hayatı, tek sorunuysa geçmişinin bir an bile peşini bırakmamasıydı.Sorumsuz babasının sebep olduğu olay neticesinde kendini ağır bir depresyonun ortasında bu­lan Duygu ise içindeki en iyiyi ararken Umut ile karşılaşır. Her ikisine de sunulan yanlış hayata rağmen doğrunun peşinde birbirlerinden güç alarak yürüme istekleri zamanla aşka dö­nü­şür. Duygu’nun babası Cemal’in verdiği kararların arkasındaki kadın Aslı ile yaptığı plan­lar ve karakterlerin kendi içindeki psikolojik sorgulamaları ise olayları içinden çıkılmaz bir hâle getirir ve hepsinin ayrı ayrı yaptıkları planları da ortaya çıkararak farklı bir sona sü­rükler.