Kendimden Kendime

Şimdiden başka zaman yoktur; şimdi gülüyorsun, şimdi ağlıyorsun; öfken de, neşen de, acın da, hüznün de, mutluluğun da, keşkelerin de, belkilerin de, olmazların da, olurların da hepsi ama hepsi şimdide saklı. Ne geçmiş, ne gelecek var eder seni; seni gerçekleştiren tek an, o muhteşem an; şimdi. Şimdi düşündüklerin geleceğini, şimdi verdiğin kararların seni oluşturuyor. Bil ki şimdi yoksan ne geçmiş, ne gelecek önemli değil. Şimdini kaçırdığın içindir geçmişe hayıflanman, geleceğe endişe duyman. Ve bunu kolaylaştırman, hayallerine odaklanman, niyetlerini en doğru şekilde Yaradan’a sunman için şimdi aldığın ve verdiğin nefesindir seni sen yapan. Özünle tanıştıran, kaynağa ulaştıran, ilâhî bilincin kapılarını açan. Aldığın ve verdiğin her doğru nefestir bedenindeki ritmi düzene sokan, çakralarındaki döngüyü sağlayan, enerjini ve frekansını yükseğe taşıyan. Sen sadece etten, kemikten yaratılmadın; sen bu dünyaya öğrenmeye, hatırlamaya ve tekâmülünü gerçekleştirip sonsuz aşka kul olmaya geldin. Unutturulanları hatırlamak sende ve bunun için istemelisin yüreklice. Mucizelere inanmıyorsun ama her sabah bedenen uyandığın mucizeyi atlıyorsun. Yaşadıklarındır seni sen yapan; koşulsuzca sev, şükret ve yola çıkmayı iste. Kendini ikna etme, kendini inandır; bil ki sen inanırsan, sana herkes inanır... Bu hep böyleydi; hatırla!