Kendi Rüyasında Uyanan Derviş - Ahmet Uluçay

Athanasius Kicher’in Büyülü Fener’inden beri sinemanın içindeyim.Lumiére’lerden beri sinemanın içindeyimküçücük bir çocuktum, Anadolu’da karanlık bir köydeyıkık, metruk bir ahırın kerpiç duvarındaGrand Cafe’deki seyircilerin heyacanını paylaştım !Ben, Antik Yunan’dan beri sinemanın içindeyim.Olympos’tan tanrıların ışığını çalan küçük bir Prometheus’dum.Şehirlere, kasabalara özgü sinemanın o büyülü ışığını,küçücük avuçlarımın yanması pahasına kapıp getirdim.Avuçlarımda o yanık izlerini taşımaktayım hala.Yoksa siz 1900’lerde keşfedildiğini mi sanıyorsunuz sinemanın ?Elektrik yoktu, gaz lambaları vardı, gölgeler tek oyuncağımdıve köy duvarları gölgelerin oynaştığı mistik ve tantastik bir sinemaydıkenar delikleri yırtılmış üç beş kulaçlık pelikül ve tahtadan bir göstericisihirli lambasıyla visal halde Alaaddin’dim ben !Eflatun’un ‘’Mağara Alegorisi’’ndeki kölelerden biriydim ben.Yüzüm duvara dönük, kollarım bağlı.Üstelik ışık da yoktu, ışığı içimde buldum, yüreğimizdeIşıkla sihirbaz maharetiyle oynayabilecek ırsi bir yeteneğim var !Ben Şeyh Küşteri’nin torunuyum !Ahmet Uluçay