Karanlığı Aydınlatan Gönül Güneşim

26/11/1971 umutla yaşadı gerçek yaşama bağlı kaldı karanlığını aydınlattı bu eserimi yazarkenkimseyi incitmeden daima aydınlığımın ardına kavuşmak istedim işte başardım ilk eseriminçıktığı gün benim doğum günüm oldu hoş geldin gülsen ana bu çileli dünyaya dedim hiçyorulmak umutsuz olmak düşünmeden insan oğluna umutsuzluk yakışmaz akşam karanlıkbasınca aydınlığını gördüm yaşamak insan olmak gönül kırmamak istedim yazdıkça aydınlığakavuştum herkes için yediğimi yutmadan arkasını doldurmadım eserimin ismini cümle alemdenaldım yine aleme dağıttım anlamak için görmek gerekir mi yüzünden okunur insanoğlu duyarkensağır bakarken kör olma gülsen ana sevgim saygım bütün canlara eserimi okuyanlara selam olsunkoşalım umutlara yaşadıkça aydınlık var çok uzaklarda gözünün ışığında yanan nur gibidiraydınlık umut yaşasın