Derin bir rüyadayımAsla uyanamam çığlığına.Kör olurum cahil bir budaktanHatta sararıp düşen yapraklarYol etmiştir ömrümüzün rıhtımına.Deniz öyle tuz kokar,Gökyüzü öyle mavidir,Balıklar keyiftedir kıvançlı.“Bu özgürlük benimleYaşanan sana uzak” der gibidir.Kadındır aşkı, tutkuyu, ayrılığı, vuslatı, kanımızı ateşleyen. Enerjiyi ve belki nefret ve dahi ihaneti, sadakati yaşatan. Bu sebeptendir, ‘Kalemimdeki Kadın Kokusu’ diyor şair. Dünden yarına uzanmak için yazdığı mısraların arasında kaybolmaya, Zâri tapşırmasının anlamına inmeye ne dersiniz?