Hz. Peygamber ve Ehli Beyt Sevgisi

“Benim Ehlibeytim Nuh’un gemisine benzer; ona binen kurtulur, ondan geri kalan boğulur, helak olur.” İslam bilginleri ister dar anlamıyla isterse geniş anlamıyla olsun Ehl-i Beyti sevmenin dini bir zorunluluk olduğu hususunda müttefiktirler. Dolayısıyla Ehli Beyt, gerek kavram gerekse özellik olarak İslam’da önemli bir yere sahiptir. Hz. Peygamber’in yakın çevresi yani ailesi olan bu kişilerin ilk İslam Toplumundaki dini ve sosyal fonksiyonları Müslümanlar tarafından bilinen bir husustur. Bu dönemde Müslümanlar Hz. Peygambere karşı besledikleri sevgi ve saygının bir benzerini onun yakınları olan Ehli Beyt’ine karşı da beslemişlerdir. Unutulmaması gerekir ki, Ehli Beyt’in Müslümanlarca sevilip sayılması sadece ve sadece bu dinin eşsiz önderi Hz. Peygamber’in sevgisinden kaynaklanır. Peygamber sevgisi olmadan onun Ehli Beyt’ini sevdiğimizi iddia etmemiz dayanaktan yoksun, temelsiz bir davadır. Bir başka deyişle. Peygamber Efendimiz ve onun sevgisi olmasaydı Ehli Beyt’ten ve onların sevgisinden bahsetmek de anlamsız olacaktı.