Gülüşlerini Kırdılar Öğretmenin

Ben bir başka ağlarım; Kan kırmızısı, bayrağımızın rengi ağlarım… Dopdolu, yoğunluğuna Yüreğimin sesine binaen ağlarım… Karanlık çöker okula, sınıfa; Düşlerim kararır, Dilim tutulur ders çalışmayana; anlamayana… Sararır, dökülür güz yaprakları misali. Ben ağladım mı tam ağlarım; Nisanca, eylülce, Meltemce, musonca, usulca, ağır ağır ağlarım… Züleyha’nın Yusuf’a Kerem’in Aslı’ya Mecnun’un Leyla’ya Kamber’in Arzu’ya ağladığı gibi Ağlarım zayıfı olana, ders çalışmayana… Ah! Yüreğimde kaldı acizliği öğrencilerimin Eğitir gibi değil Eğitici gibi, su gibi, Güneş gibi ve Ay gibi… Eğitelim öğrencilerimizi, geleceğimizi, yarınlarımızı. Kanatlarını kırdılar eğitimin ve öğrencinin Ateşine boş vermişlik kattılar bilginin. Sınıf çok hırçın, bugün yine Gülüşlerini kırdılar berfinin ve gülün Yoka saydılar, sona koydular; En başa koyulması gerekenin Gülüşlerini kırdılar öğretmenin Kırdılar gülüşlerini öğretmenin