Fürya ile Arp

“Çocukları kapısı olmayan bir odaya çatıdan sarkıtıyorsun, duvarın çatı ile birleştiği yerlere, havalanmayı anca sağlayacak ama ordan çıkış umudunu asla vermeyecek büyüklükte delikler açıyorsun, üstüne görkemli çatıyı oturtuyorsun. O çocuklar kapısızlığın kader olduğunu düşünüyor. Kader bile değil... Neden biliyor musun, çünkü hiç kapı görmemişler. Oysa dışarıda bir hayat var; ormanlar, dereler, akarsular, çağlayanlar... uçurumlar, çıkılamaz sanılan zirveler, karanlıkta kendini ele veren yıldızlar... Söyle bana, dört duvar nedir ki? Ve sen Fürya, kimselerin hiç görmediği o kapıyı icat ettin öyle mi? İcat etmedim Arp, bunu yapacak gücüm yok, ben duvarlardan birinde bir oyuk hayal ettim. Annem olacak kadın, sende delilik gücü var, derdi; ki ben buna hayal gücü demesini tercih ederdim.