Fotoğraf ve Gerçeklik

…deklansöre basildiktan sonra sözkonusu an’in gerçekligi kalmaz. Bu anlamda fotografin içinde yasanilan zamani, durdurdugu ya da dondurdugu degil de, sadece öldürdügü söylenebilir.Söyle ki, fotografi çekilen an, çekildikten hemen sonra “geçmis” olur. Diger bir degisle fotografin çekildigi an olan “simdiki zaman”, deklansöre basildigi an “çekildigi zaman”a dönüsür. Bu zaman pozlama süresiyle ilgili degildir, çünkü bu zaman üretmenin bir unsurudur. Burada olusan yanilsama, gerçekligin elden kaçiciligini bir “an”da tutabilmedir.Fotografta, gerçekligin su ya da bu sekilde bir temsilinden çok farkli bir sey, gerçekligin "izi" adi verilebilecek bir sey görünür. Ne bir ressamin izlenimi, ne de bir disavurum, ifade söz konusudur.Gerçekligin "izi" bambaska bir psikolojidir ve o ana kadarki psikolojinin anlayisinin ötesinde görünür. Bu bir "oradalik" ve "simdiliktir": Isiga duyarli bir levhanin üzerine kazinmis gerçeklik izleri... Her fotografin, biz hangisi oldugunu bilmesek bile kesin bir tarihi ve mekani vardir. Enazindan bundan eminiz su tarihte ve mekanda çekildigini, oradaki kisilerin gerçekligini, izlerindenokudugumuzu...