I. Dünya Savaşı’nın kaçınılmaz neticesi olarak küllerindenyeniden doğmuş olan Genç Türkiye Cumhuriyeti, “Yurtta BarışDünyada Barış" dış politika düsturunu uluslararası ilişkilerdekendine şiar edinmeyi, uluslararası hukuk temelinde rasyonelolarak tercih etmiştir. Paris Barış Konferansı'nda, Wilsonprensiplerinin on dördüncü maddesi doğrultusunda kurulmakararı alınan Cemiyet-i Akvam (Milletler Cemiyeti), savaş sonrası dönemin güç dengesi aracı olarak, kollektif barışın teminini sağlayabilecek uluslararası bir örgüt olarak görülmüştür. Bu kitapta, yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin dış politika meselelerinde, Milletler Cemiyeti’nin almış olduğu ilgili tutum ve kararların, Cemiyete üyelik öncesi ve sonrası Türk dış politikasını nasıl etkilediği ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışma konusu özne vesaiklerin, neden sonuç ilişkisibağlamında tarihsel, hukuksal ve kuramsal bir düzlemeoturtularak, tarihsel belgeler ışığı altında karşılaştırmalı olarakanalizi amaçlanmıştır. Tarihi kaynaklar eşliğinde ele alınıpirdelenmeye çalışılan birçok konu, bugün de mevcutkonjonktür gereği önemini halen korumaktadır. İşte bu kitap, her ne kadar akademik bir çalışmanın kitaplaşmış hali olsa da tüm tarih meraklıları için faydalı bir kaynak olması niyetini de içinde barındırmaktadır.
Tanıtım Metni