Egitim günümüzde toplumun lokomotifi olma niteligini giderek yitirmektedir. Egitimin degistirebilirlik gücünün tükendigi, siradan eylemler silsilesi olarak algilanip uygulandigi, bu durumun toplumun ilerlemesi için önemli bir engel oldugu söylenebilir. O zaman egitim ortamlarinda birtakim islerin yanlis yapildigi veya ihmal edildigi sonucuna varilabilir.Biz de, ana-babalarin ve egitimcilerin egitim anlayislarini yenilemelerine yardim etmek niyetiyle yola çikarken, literatüre yeni kavramlar ve yeni anlayislar getirmek niyetinde degiliz. Sistemin en önemli parçasi olan egitimcilere, ana-babalara egitimsel etkinliklerde belki tanidik yaklasimlarin ne denli önemli oldugunu hatirlatma da sayilabilecek bu çalismamizin temeli, “Egitimin- insanlari egitmenin en kestirme yolunun- egitilenler gibi davranarak, onlarin kafasindaki resimleri degistirmeye samimiyetle çalismaktir.” mesaji vermektir.