SineCine Sayı 2017/2

Bütün sorunlara rağmen, sinemamız çok çarpıcı eserler vererek ilerlemeye devam ediyor. Bir yandan komedi filmleriyle gişe rekorları kırılırken, diğer yandan uluslararası şöhret kazanmış bir grup yönetmenin peşi sıra genç bir kuşağın gelişine tanık oluyoruz. Üniversite öğrencileri de daha eğitimleri sürerken festivallerde boy göstermeye başladılar. Filmler, festival ve şenlikler, ulusal ve uluslararası ödüller… Üniversitelerde sinema programları giderek artıyor; yalnızca lisans düzeyinde değil, yüksek lisans ve doktora programlarının sayısı da azımsanacak gibi değil. Yabancı dildeki bilimsel yayınların yanı sıra, konferanslara ve benzeri etkinliklere Türkiye’den katılım dikkat çekici. Ancak, iyimser olmak için acele etmek doğru değil. Bunun bazı bakımlardan ortaya kalabalık ve “yamalı” bir manzara çıkardığını söyleyebiliriz. Bir kurum olarak sinema, elbette yapım-üretimdeki verimliliğini kısmen de olsa eğitim kurumlarında biriken bilgi ve deneyimden devşiriyordur. Yine de, cevap bekleyen can alıcı sorunlar var. Bu sayıda: Kanun Namına: Yöneten Kim? / Mahmut Mutman Batman Başlıyor’da Romantik Suçluluk, Radikal Kötülük ve Modern Kahramanlığın Refleksif İnşası / Göral E. Yılmaz Ercan Balkanlaştırmadan Avrupalılığa: Hırvatistan Sinemasında Yeni Öznellik Biçimlerinin Çözümlenmesi / Özge Baydaş Sayılgan Eski İzmir Sinemaları ve Yıldız Sineması: Mekân, Toplum, Seyir / Dilek Kaya Post-Sosyalist Romanya’nın Alegorisi Olarak Sieranevada / Gönül Eda Özgül Reha Erdem / Koca Dünya: “Crypt” + “Affect” / Zafer Aracagök NECS Paris 2017: “Duyarlık ve Duyular: Medya, Beden, Pratikler / Nezih Erdoğan