Sözdür insanın özü. Bu yüzden ‘söz’ü yitiren herşeyi yitirmiştir. Nicedir bir ölüm sessizliğinde çorak toprağın. Nicedir bir bahar şafağının serin ve ıslak rüzgarlarını beklemekteyim. Gün batıran dağlarımda, yitmiş ve yitirilmiş insanlığım adına ateş ...