Hepimiz gibi hayattan geçerken ben de hem “temaşa”yı hem oyuncu bir bakışla bakmayı hem de her andan keyif almayı, ekseriyetle “yol arkadaşlarımdan” öğreniyorum. O arkadaşlarımdan birisi olan sevgili Lügen, bu satırlarda bizi kendi oyunumuza çağırıyo ...