“Portrelerde bizzat gözler çekiyordu ilgiyi. Yalnızlık, mutsuzluk biraz da korku barındırıyordu gözler. Ve acı… Evet acı, mağrur bir acı… Kabullenilmiş, özümsenmiş bir acı... Kim tarif edebilir ki acıyı? Peki ya korkuyu sahibinden başka…” ...