“...İçinde her şeyi bildiğin odandan akşam çık dışarı, her kimsen de uzağın en sonunda duruyor senin evin: Her kimsen de. Aşınmış eşikten hiç ayrılamayan yorgun gözlerinle çok yavaş kara bir ağacı kaldırıyorsun ve onu narin, tek başına gökyüzünün önü ...