“Arkasını dönmüş haliyle bir yabancıydı adam. Yüzünü göremiyordu. Violette’ye, bu yetmişti, kaldıramayacağı kadar dünya ağırlaşmıştı. Kendini gizleyen adam yüzünü dönse sevinçti, Violette şahlanmış at gibi, patlayış anının içinde bu yoklukta kalbinde ...