Sigarayi henüz birakmisligimin dürtüsüyle somaki, ampir küllügü masadan alip çaldim duvara. Nevin gitmis diyorlar, öyle diyorlar; bana nispet, bana inat söylüyorlar. Bilirler nasil sevdigimi. Iler tutar nedeni yok iken, ille de damarima basip adamakilli fokurdattiktan sonra zivanadan çikartacaklar beni. Gitmez Nevin, gidemez bensiz. Hercâî ne düslerimiz, yerli yersiz ne gülüslerimiz var daha sirada. Vaktiyle ant içistiydik bir sahil kenarinda, hem de ziril ziril aglayan gökle o tas yapili, abaküs cami, tanigimizdi buna.