Hayvan Çiftliği

Benjamin, ömründe ilk defa bir ilkesini bozmayı uygun bularak duvarda ne yazıyorsa okudu. Tek bir emir kalmıştı ve şöyleydi:Bütün Hayvanlar EşittirFakat Bazi HayvanlarDiğerlerinden Daha Eşİttİr.O günden sonra çiftlik işlerini denetleyen domuzların, ön ayaklarında kırbaç taşıması kimseye garip gelmedi. Kendilerine radyo satın almaları; bir telefon bağlatmak için ayarlama yapmaları; John Bull, Tit-Bits dergilerine ve Daily Mirror gazetesine üye olmaları da.George Orwell’in Hayvan Çiftliği romanı, 1945’te okuruyla buluşmadan önce yayıncılar tarafından defalarca reddedildi. Hatta 1944’te T.S. Eliot, özür dilediği ret mektubuna şöyle başlamıştı; “Yazdıklarınızın politika eleştirisi yapmak için doğru izlenmiş bir yol olduğunu düşünmüyorum ki hiçbir editör de düşünmez…” Fakat tarih Eliot’u haksız çıkardı. Hayvan Çiftliği, yayımlandığı günden beri bütün coğrafyalarda siyasi bir hiciv olarak ilgiyle okunuyor.