Edebiyatın Sırça Kulesi

Cemal Sakar Edebiyatin Sirça Kulesi'nde, kutsal, ilham, vahiy, ask, dil, hakikat, sanat kavramlarindan yola çikarak apaçik bir Müslüman sanatçi manifestosu ortaya koyuyor. Sanatin kökenlerine, dinle olan bagina, giderek sanatin varolus kosullarina egilip zevkin ve hazzin pesindeki sanat anlayisina karsin vahyin emrindeki sanat anlayisini temellendiriyor. Kutsal ve dünyevî baglaminda sanat algilarini tartisirken Müslüman sanatçinin sanat karsisindaki konumunu ele alip, Kur'an'in va'z ettiklerinden sanata bakisin ayri tutulamayacagini belirtiyor.Sakar tüm yazilarinda, vahiyle insan arasina giren modern, hakikati öldüren postmodern dünyayla ve seçkinci/özerk sanat algisiyla hesaplasmaya giriyor. Sanatçinin gerçeklikle iliskisi bakimindan bir dünya görüsüne sahip olmasi gerektigini ileri sürerek, saf sanat ve tarafsizlik yargilarina elestiriler getirirken, her sanat anlayisinin arkasinda bir inanç sistemi yattigini temellendiriyor. Sonuç olarak yazilar bir bütün olarak Müslüman'in sanata olan bakisini derinlestirirken yeni tartismalara da kapi araliyor.